کد مطلب:29176 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102

عبد الرحمان بن حَسّان












3902. الكامل فی التاریخ - در یادكردِ كشته شدن حُجر بن عَدی و یارانش -:[ معاویه] به رحمان بن حسّان گفت:ای برادر ربیعه! درباره علی چه می گویی؟

گفت:رها كن و از من مپرس كه به نفع توست.

گفت:رها نمی كنم.

پاسخ داد:گواهی می دهم كه او از بسیارْ یاد كنندگانِ خداوند متعال بود؛ از فرمان دهندگان به حق، قیام كنندگان به قسط، و گذشت كنندگانِ از مردم بود.

پرسید:درباره عثمان چه می گویی؟

گفت:او نخستین كسی بود كه درهای ستمگری را گشود و درهای حق را بست.

معاویه گفت:خود را كشتی!

[ رحمان] در پاسخ گفت:بلكه تو را كُشتم. در حالی كه قبیله ربیعه، در وادی نیست (یعنی [ كسی نیست] كه وی را شفاعت كند).

معاویه او را به سوی زیاد فرستاد و به او فرمان داد كه زنده، دفنش كند و او را به بدترین شكل، بكُشد.[1].









    1. الكامل فی التاریخ:498/2، تاریخ الطبری:276/5، الأغانی:156/17.